හැඳින්වීම
පළමුවන වික්රමබාහු රජු (ක්රි.ව. 1111-1132) ලක්දිව මධ්යකාලීන යුගයේ රජ කළ වැදගත් පාලකයෙකි. ඔහු පළමුවන විජයබාහු රජුගේ සහ කාලිංග කුමරියක වූ තිලෝකසුන්දරී රැජිනගේ පුත්රයා විය. ඔහුගේ පාලන සමය අභ්යන්තර ගැටුම්, විදේශීය ආක්රමණ සහ දැඩි පාලනයක් මගින් සනිටුහන් විය.
මුල් කාලීන ජීවිතය සහ සිහසුනට පත්වීම
පළමුවන වික්රමබාහු රජු, පළමුවන ජයබාහු රජුගේ පාලන සමයේදී රුහුණු ප්රදේශයේ “මාපා” (මහා ආර්ය පාද නොහොත් කුමරු අනුප්රාප්තිකයා) ලෙස කටයුතු කළේය. පළමුවන ජයබාහු රජුගේ අභාවයෙන් පසු සිහසුනට පත්වීම සඳහා ඔහුට දැඩි අරගලයකට මුහුණ දීමට සිදු විය. ඔහුගේ නැන්දා වූ මිත්තා දේවිය සහ පළමුවැනි විජයබාහු රජුගේ සොහොයුරිය, තම පුත්රයාට සිහසුන ලබාදීමට කුමන්ත්රණය කළ අතර, එමඟින් රට තුළ ගැටුම් රැසක් ඇති විය. කෙසේ වෙතත්, මෙම කුමන්ත්රණය අසාර්ථක වූ අතර, මිත්තා දේවිය සහ ඇගේ පුතුන් රටින් පලා යන අතරතුර සිංහාසනයේ නියම උරුමක්කාරයා වූ වික්රමබාහු රජුට සිහසුන හිමි විය.
පාලන සමය සහ අභියෝග
පළමුවන වික්රමබාහු රජුගේ පාලන සමය අභියෝගවලින් පිරි යුගයක් විය. ඔහුගේ පාලන සමයේදී වීරදේව නම් විදේශිකයකු ලංකාව ආක්රමණය කළ අතර, ඔහුට එම ආක්රමණිකයා සමඟ යුද්ධයකට මුහුණ දීමට සිදු විය.
දේශීය වශයෙන් ද වික්රමබාහු රජුට සහ ඔහුගේ සොහොයුරන්ට විවිධ පළාත් පාලනය කිරීමට සිදු වූ අතර, ඔවුන්ගේ පාලනය ඉතා දරුණු විය. ඔවුහු රට වැසියා පෙළමින්, අධික ලෙස බදු අය කළහ. මුලදී තමන්ට ද්රෝහි වූ බැවින්, සංඝයා වහන්සේලා විහාරවලින් පිටමං කිරීමට වික්රමබාහු රජු කටයුතු කළේය. එපමණක් නොව, එම විහාර ගොඩනැගිලි හමුදා බැරැක්ක බවට පත් කරන ලදී. පාලකයෝ සහ ඔවුන්ගේ නිලධාරීහු වැසියන්ගේ වස්තුව කොල්ල කෑමට ද පෙළඹී සිටියහ.
සංවර්ධන කටයුතු සහ උරුමය
මෙම යුගය අභ්යන්තර අවුල්වලින් පිරි කාලයක් වූ අතර, කිසිදු සංවර්ධන කටයුත්තක් සිදු නොවීය. වික්රමබාහු රජුගේ පාලනය යටතේ රටේ ජනතාව දැඩි පීඩාවන්ට ලක් වූ අතර, ඔහුගේ පාලන සමය ලක්දිව ඉතිහාසයේ එතරම් යහපත් යුගයක් ලෙස සලකනු නොලැබේ. ඔහු ක්රි.ව. 1132 දක්වා පාලනය කළේය.