හැඳින්වීම
පඬුවස්දෙව් රජු ක්රි.පූ. 504 සිට ක්රි.පූ. 474 දක්වා වසර 30ක කාලයක් ලක්දිව උපතිස්ස නුවර පාලනය කළේය. උපතිස්ස නුවර පිහිටා තිබුණේ වර්තමාන මල්වතු ඔය ආශ්රිත ප්රදේශයක යැයි සැලකේ. මොහු ශ්රී ලංකාවේ මුල්කාලීන පාලකයින් අතරින් කැපී පෙනෙන චරිතයකි.
සිහසුනට පත්වීම
විජය රජුගෙන් පසු ලක්දිව රාජ්යත්වයට පත් වීමට කුමාරයෙකු නොසිටි හෙයින්, විජය රජු තම සොහොයුරා වූ සුමිත්ත හට ලක්දිව රාජ්යය භාරගන්නා ලෙස ආරාධනා කළේය. නමුත් සුමිත්ත කුමරු මහළු වියේ පසු වූ බැවින්, ඒ වෙනුවට තම පුත් පණ්ඩුවාසදේව කුමරු ලක්දිවට එවීමට කටයුතු කළේය. පණ්ඩුවාසදේව කුමරු මෙරටට පැමිණීමට පෙර විජය රජු මියගිය බැවින්, එතෙක් රාජ්ය පාලනය උපතිස්ස නම් භාරකාර රජු (උපතිස්ස ඇමති) විසින් පවත්වාගෙන ගියේය. පසුව ලක්දිවට පැමිණි පණ්ඩුවාසදේව කුමරු ලක්දිව පාලන බලය ලබාගෙන පඬුවස්දෙව් රජු ලෙස සිහසුනට පත් විය.
රාජ්ය පාලනය සහ පවුල
සිහසුනට පත් වූ පඬුවස්දෙව් රජු, ශාක්ය වංශික භද්දකච්චායනා කුමරිය තම බිසව කරගත්තේය. භද්දකච්චායනා බිසවගෙන් පඬුවස්දෙව් රජුට පුතුන් දස දෙනෙකු සහ එක් දියණියක් ලැබුණි. ඔවුන්ගේ නම් මෙසේය:
- අභය
- තිස්ස
- උත්තිය
- තිස්සා
- අසේල
- විහාන
- රාම
- ශිව
- මත්තකාල
- මත්තක
- චිත්රා (උන්මාද චිත්රා)
මෙම දරු පරම්පරාව ශ්රී ලංකාවේ අනාගත රාජකීය පෙළපතෙහි අතිශය වැදගත් කාර්යභාරයක් ඉටු කළේය. විශේෂයෙන්ම චිත්රා කුමරිය හෙවත් උන්මාද චිත්රා කුමරියගේ පුත්රයා වන පණ්ඩුකාභය කුමරු පසුකලෙක අනුරාධපුර රාජධානියේ අග්රගණ්ය පාලකයෙකු බවට පත් විය.
උරුමය
පඬුවස්දෙව් රජුගේ පාලන සමය, විජය රජුගෙන් ඇරඹුණු මුල්කාලීන සිංහල රාජ්යය තවදුරටත් ස්ථාවර කිරීමටත්, රාජකීය පරම්පරාවක් ස්ථාපිත කිරීමටත් මඟ පෑදීය. ඔහුගේ දරු පරම්පරාව තුළින් ශ්රී ලංකාවේ ඉතිහාසයේ වැදගත් සන්ධිස්ථාන සලකුණු කළ බොහෝ පාලකයෝ බිහි වූහ.